De belangrijkste persoon in je leven ben jezelf, daarmee moet je het doen. Dan is het cruciaal om te weten wie je bent. Immers, als je jezelf goed kent, weet je ook jezelf te besturen……
Zelfinzicht is een belangrijk ingrediënt voor persoonlijk ondernemerschap.

Hoe kom je tot meer zelfinzicht?
Er zijn vele leergangen, cursussen en boeken over zelfkennis. Maar in hoeverre zijn we eigenlijk in staat echte zelfkennis op te doen, of hebben we hier de ander bij nodig?
Roos Vonk schrijft hierover:

“….Toch blijkt uit psychologische experimenten dat bijna iedereen fikse blinde vlekken heeft, juist op dat ene belangrijke punt, die ene persoon waar je je hele leven mee optrekt, en die je beter zou moeten kennen dan wie ook: jezelf. Door die gebrekkige zelfkennis kun je in problemen raken. Jaarlijks vallen tientallen mensen dood bij het beklimmen van bergen die ze dachten te overwinnen. Mensen beginnen aan banen en studies die niet bij hen passen, werken een functie-niveau hoger dan ze aan kunnen (‘Peter’s principle’), of trouwen met de verkeerde. Hiermee doen ze zowel zichzelf als anderen tekort. …” Roos Vonk, bron: http://www.zelfkennis.nl/columns/blinde-vlekken

Het is dus eigenlijk van levensbelang om jezelf (een beetje) te kennen… om te komen tot ware zelfkennis….

Wanneer we naar onszelf kijken, doen we dat vaak met een beoordelend bril op; we vinden iets van onszelf, of het nu goed of fout is.
Juist daar ligt een uitdaging, naar jezelf leren kijken zonder te oordelen.
Kijkend naar het Zelf, kan je het oordelende en het observerende-Zelf onderscheiden.
Het oordelende Zelf, is de stem in ons, die zegt wie of wat we zien, hoe goed of juist hoe “slecht” we zijn. En onze hersenen helpen ons dat ook te geloven, we zien de bevestiging vaak om ons heen. In feite houden wij onszelf daarmee steeds voor de gek.
Het observerende Zelf is waarschijnlijk het deel van jezelf dat je het slechts kent. Het observerende zelf, de kern van ons wezen, kan oordeelloos gevoelens en lichamelijke sensaties waarnemen.

Hoe kom je nu dichter bij je ware, observerende zelf?

In het werken met de paarden als (zelf-) reflectie, ben ik gefascineerd door de diepgang die deze werkvorm biedt.
Regelmatig heb ik zelf ervaren, hoe het paard mijn diepste zelf (weer) spiegelt. Iets waar ik niet zonder meer blij mee ben; het paard confronteert op een niet confronterende manier. Deelnemers bevestigen deze ervaringen, die vaak een andere, soms verborgen kant van henzelf laat zien.
Een tweetal reacties uit de praktijk:

Het paard dwong mij om eerlijk te zijn tegen mijzelf. Het werkte als een soort leugendetector.” Deze bijzondere ervaring en het antwoord op zijn vraag hebben hem geholpen om te beslissen waar het zwaartepunt in zijn onderneming moest liggen. En dat ook in daden om te zetten.
“Ik vond het een geweldige en verhelderende ervaring die op een heel goed moment is gekomen.
 Vandaag heeft me duidelijk gemaakt dat het ook voor mij uiteindelijk goed mogelijk is om “naar mijn gevoel” toe te gaan, een hele belangrijke stap voor mij”.

Wat het paard hier in feite doet, is ons in contact brengen met ons observerende, ware zelf. Een bypass voor onze oordelende geest.
Het helpt hiermee om dichterbij “ware” zelfkennis te komen.
En juist daarom is jezelf zien door de ogen van het paard zo treffend.

De paarden staan voor je klaar, durf jij de uitdaging aan?!